TANONG UKOL SA
“MGA HULING ARAW”
NA BINABANGGIT
SA HEBREO 1:1-2
TANONG:
“Hello po Kapatid. May tanong po ako sana po
masagot po ninyo. Tinanong po kasi sa akin ng sanlibutan. "Kung ang
pasimula ng mga huling araw ay noong July 27, 1914, bakit po sinabi ni Apostol
Pablo na "mga huling araw" na rin noong kapanahunan niya?"
“Hebrews 1:1 Ang Dios, na nagsalita nang unang panahon sa ating mga magulang sa iba't ibang panahon at sa iba't ibang paraan sa pamamagitan ng mga propeta, 2 Ay nagsalita sa atin sa MGA HULING ARAW NA ITO sa pamamagitan, ng kaniyang Anak, na siyang itinalaga na tagapagmana ng lahat ng mga bagay, na sa pamamagitan naman niya'y ginawa ang sanglibutan;
“Antayin ko o ang sagot kapatid. Salamat po ng marami.”
“Hebrews 1:1 Ang Dios, na nagsalita nang unang panahon sa ating mga magulang sa iba't ibang panahon at sa iba't ibang paraan sa pamamagitan ng mga propeta, 2 Ay nagsalita sa atin sa MGA HULING ARAW NA ITO sa pamamagitan, ng kaniyang Anak, na siyang itinalaga na tagapagmana ng lahat ng mga bagay, na sa pamamagitan naman niya'y ginawa ang sanglibutan;
“Antayin ko o ang sagot kapatid. Salamat po ng marami.”
SAGOT:
Hindi sa Hebreo 1:1-2 lamang makikita na
ginamit ng Dating Salin sa Tagalog (maging ng iba pang mga salin ng Biblia) ang
ekspresyong “mga huling araw” kundi may iba pang talata na ginamit din ang
ekspresyong ito. Subalit kung uunawaing mabuti ang konteksto ng mga talatang
ito ay maliwanag na makikita na magkakaiba ang kanilang paggamit o pakahulugan sa
ekspresyong “mga huling araw.” Malalaman natin kung ano talaga ang tinutukoy ng
banggit na “mga huling araw” batay sa konteksto ng talata. Ang totoo, malinaw
na makikita sa Hebreo 1:1-2 na hindi ipinakikita dito ni Apostol Pablo na “mga
huling araw na noong kapanahunan niya,” ni hindi tungkol sa panahon na
tinatawag na “mga huling araw” ang kaniyang pinapaksa dito, at kung talagang
magsusuring mabuti ay makikita na iba talaga ang kaniyang tinutukoy.
KUNG
BAKIT BINANGGIT NI APOSTOL PABLO
ANG
“MGA HULING ARAW” SA HEBREO 1:1-2
“Bakit
po sinabi ni Apostol Pablo na ‘mga huling araw’ na rin noong kapanahunan niya
(Hebreo 1:1-2)?”
Batay sa konteksto ng Hebreo 1:1-2, hindi
ang tinatalakay dito ni Apostol Pablo ay ang panahong “mga huling araw” kundi ang
tinatalakay ni Apostol Pablo sa Hebreo 1:1-2 ay ang “iba’t ibang panahon” na
nagsalita ang Diyos sa “iba’t ibang paraan”:
Hebreo 1:1-2
“Ang Dios,
na nagsalita nang unang panahon sa ating mga magulang sa iba't ibang panahon at
sa iba't ibang paraan sa pamamagitan ng mga propeta, Ay nagsalita sa atin sa
mga huling araw na ito sa pamamagitan, ng kaniyang Anak, na siyang itinalaga na
tagapagmana ng lahat ng mga bagay, na sa pamamagitan naman niya'y ginawa ang
sanglibutan.”
Ang binabanggit dito ni Apostol Pablo na
“iba’t ibang panahon” na ang Diyos ay nagsalita ay: (1) panahon ng mga
magulang; (2) panahon ng mga propeta; at (3) panahon ng Kaniyang Anak (ang
Panginoong Jesucristo) o ang tinatawag nating “panahong Cristiano.” Ito ang
tatlong dakilang hati ng panahon ayon sa Biblia na sa bawat panahong ito ay
nagsalita ang Diyos.
Bakit binanggit ni Apostol Pablo ang
ekspresyong “mga huling araw” sa talatang ito? Pansinin natin na HINDI SINABI
ni Apostol Pablo sa talata na “ang mga
huling araw ay nagsisimula sa panahon ko o sa pasimula ng panahong Cristiano.”
Bigyan natin ng malaking pansin ang konteksto ng talata, “Ang Dios, na nagsalita nang unang panahon sa ating mga magulang sa
iba’t ibang panahon…Ay nagsalita sa atin sa MGA HULING ARAW NA ITO sa
pamamagitan ng kaniyang Anak…” Kaya, ang gamit ni Apostol Pablo sa kaniyang
banggit na “sa mga huling araw na ITO”
ay upang ipakita na kung papaanong nagsalita ang Diyos sa panahon ng mga
magulang at sa panahon ng mga propeta, ay nagsalita rin ang Diyos sa
pamamagitan ni Cristo sa HULI SA TATLONG DAKILANG HATI NG PANAHON, ang panahong
Cristiano. Kaya nga sa saling Magandang Balita Biblia (na pinagtulungang isalin
ng mga Katoliko at Protestante) ay ganito ang isinasaad sa Hebreo 1:1-2:
Hebreo 1:1-2 MB
“Noong
una, nagsalita ang Diyos sa ating mga ninuno sa iba't ibang panahon at sa iba't
ibang paraan sa pamamagitan ng mga propeta. Ngunit ngayon, siya'y nagsalita sa
atin sa pamamagitan ng kanyang Anak…”
Ang banggit sa Dating Salin na “…nagsalita sa atin sa mga huling araw na ito
sa pamamagitan ng kaniyang Anak…” ay tinumbasan sa Magandang Balita na “…NGUNIT NGAYON, siya’y nagsalita sa atin sa
pamamagitan ng kanyang Anak…” Ipinakikita lamang dito sa saling Magandang
Balita na hindi ang gamit ni Apostol Pablo sa banggit niyang “mga huling araw”
ay para patunayang ang “mga huling araw” ay nagsisimula sa panahon niya o “mga
huling araw na nang kapanhunan niya.”
Ano pa ang nagpapatunay na ang banggit
ni Apostol Pablo na “mga huling araw” sa Hebreo 1:1-2 ay HINDI upang patunayan
na ang panahong “mga huling araw” ay nagsisimula sa kaniyang panahon, kundi ang
tamakahulugan ay “sa huli sa tatlong dakilang hati ng panahon ay nagsalita rin
ang Diyos sa pamamagitan ng Kaniyang Anak na si Jesuscristo”? Ang banggit na
ito ng Dating Salin na “…nagsalita sa
atin sa MGA HULING ARAW NA ITO sa pamamagitan ng kaniyang Anak…” (“in these last days spoken to us” NKJV)
ay may mga salin ng Biblia na ang banggit ay “at the end of these days” (“sa katapusan
ng mga araw na ito”):
Hebreo 1:2 Darby
“AT THE END OF THESE DAYS has spoken to
us in [the person of the] Son, whom he has established heir of all things, by
whom also he made the worlds.” (Amin ang
pagbibigay-diin)
Kahit ang saling Bible Basic English ay ganito rin ang pagkakasalin:
Hebreo 1:2 BBE
“But now,
AT THE END OF THESE DAYS, it has come to us through his Son, to whom he has
given all things for a heritage, and through whom he made the order of the
generations.” (Amin ang pagbibigay-diin)
Kahit si Weymouth sa kaniyang New Testament in Modern Speech ay ganito
rin ang kaniyang pagkakasalin:
Hebreo 1:2 NTMS
“has AT
THE END OF THESE DAYS spoken to us through a Son, who is the pre-destined Lord
of the universe, and through whom He made the Ages.” (Amin ang pagbibigay-diin)
Ang Amplified Bible ay isinalin naman itong “the last of these days” (“ang huli sa mga araw na ito”):
Hebreo 1:2 Amplified
“[But] in THE
LAST OF THESE DAYS He has spoken to us in [the person of a] Son, Whom He
appointed Heir and lawful Owner of all things, also by and through Whom He
created the worlds and the reaches of space and the ages of time [He made, produced,
built, operated, and arranged them in order].” (Amin ang pagbibigay-diin)
Samakatuwid, hindi iisang salin lamang
kundi maraming salin ng Biblia na tinumbasan ang banggit ni Apostol Pablo sa
Hebreo 1:1-2 na “at the end of these days” o “the last of these days” at hindi
“in these last days.”
Ang tinumbasan sa mga Bibliang Ingles
ng salitang “day” ay ang salitang Griegong “hemera”. Pinatutunayan ng mga
iskolar (dalubhasa sa wika) na ang salitang Griego na “hemera” na tinumbasan sa
maraming salin na “araw” (“days” sa mga Bibliang Ingles) na binanggit sa Hebreo
1:1-2 ay maaari ding mangahulugan at tumbasang “panahon” (“period”):
“hemera (hay-mer'-ah); feminine (with
NT:5610 implied) of a derivative of hemai (to sit; akin to the base of NT:1476)
meaning tame, i.e. gentle; day, i.e. (literally) the time space between dawn
and dark, or the whole 24 hours (but several days were usually reckoned by the
Jews as inclusive of the parts of both extremes); figuratively, A PERIOD (always defined more or less clearly by the
context): KJV - age, + alway, (mid-) day (by day, [-ly]), + for ever,
judgment, (day) time, while, years.” (Biblesoft's New Exhaustive Strong's
Numbers and Concordance with Expanded Greek-Hebrew Dictionary. Copyright ©
1994, 2003, 2006 Biblesoft, Inc. and International, Emphasis mine)
Kung ang salitang “hemera” ay maaaring
tumbasan na “period” o “panahon,” kaya ang banggit ni Apostol Pablo sa Hebreo
1:1-2 na “Ay nagsalita sa atin sa mga
huling araw na ito” (“in these last
days spoken to us” NKJV) na tinumbasan ng ibang salin ng Biblia na “at the end of these days” at “the last of these days” ay maaaring
tumbasan na “Ay nagsalita sa atin sa huli
sa mga PANAHONG ito” (“in the last of
these periods” o “at the end of these
periods”). Pansinin ang sinabi ng mga dalubhasa na “…a period (always defined more
or less clearly by the context).” Mapapansin na talaga naman “mga panahon”
ang pinag-uusapan batay sa konteksto ng talata:
Hebreo 1:1-2
“Ang Dios,
NA NAGSALITA NANG UNANG PANAHON sa ating mga magulang SA IBA'T IBANG PANAHON at
sa iba't ibang paraan sa pamamagitan ng mga propeta, Ay NAGSALITA SA ATIN SA
MGA HULING ARAW NA ITO sa pamamagitan, ng kaniyang Anak...” (Amin ang pagbibigay-diin)
Samakatuwid, walang sinasabi si
Apostol Pablo sa talata na ang panahong “mga huling araw ay nagsisimula sa
kaniyang panahon” o “mga huling araw na nang kapanahunan niya,” kundi ang
banggit niya sa Hebreo 1:1-2 ay “Ang
Dios, na nagsalita nang unang panahon sa ating mga magulang sa iba’t ibang
panahon…Ay nagsalita sa atin sa MGA HULING ARAW NA ITO sa pamamagitan ng
kaniyang Anak…” na ang katumbas ay nagsalita ang Diyos sa iba’t ibang
panahon sa iba’t ibang paraan, at sa HULI ng tatlong dakilang hati ng panahon
na panahong kaniyang kinabibilangan (ang panahong Cristiano) ay nagsalita ang
Diyos sa pamamagitan ng Kaniyang Anak na si Jesucristo. Kaya nga may mga salin
ng talatang ito na ang isinasaad ay “at the end of these days” (sa katapusan ng
mga araw na ito”) at ‘the last of these days” (“ang huli sa mga araw na ito”).
At sapagkat ang salitang Griego na “hemera” na ginamit sa talatang ito ay maaari
ding mangahulugan o tumbasan ng “period” (“panahon”) batay sa konteksto ng
talata, at batay sa konteksto ng Hebreo 1:1-2 ay talaga namang ang pinapaksa
dito ay ang tatlong dakilang hati ng panahon na ang Diyos ay nagsalita, kaya
maaari ring tumbasan ang “at the end of these days” ng “at the end of these
periods” [“sa katausan ng mga periodo (panahong) ito”], at ang “the last of
these days” ng “the last of thses periods” [“sa huli ng mga periodo (panahong)
ito”]. Kung gayon, ang talagang tinutukoy ni Apostol Pablo sa kaniyang banggit
na “nagsalita sa atin sa mga huling araw na ito” ay “nagsalita sa atin sa huli
(katapusan) ng mga panahon (periodong) ito.”
GINAMIT
NG BIBLIA ANG EKSPRESYONG “MGA HULING ARAW” SA
PAKAHULUGANG
MALAPIT NA ANG WAKAS O ANG PAGHUHUKOM
Dahil sa binanggit ni Apostol Pablo ang
ekspresyong “mga huling araw” sa Hebreo 1:1-2 ay agad na nag-konklusyon ang iba
na mali ang paggamit ng Iglesia Ni Cristo sa ekspresyong “mga huling araw” na
tumutukoy sa panahong “mga wakas ng lupa” o sa panahong malapit na ang Araw ng
Paghuhukom o ang Ikalawang Pagparito ni Cristo. Subalit. Subalit, gaya ng ating
nakita, hindi muna nila sinuri ang konteksto ng talata. Sa ating pagsusuri,
hindi sinasabi ni Apostol Pablo na ang panahong “mga huling araw” ay nagsimula
sa panahon niya, at hindi rin sinasabi na “mga huling araw na noong kapanaunan
niya” kundi ang talagang tinutukoy ng banggit niyang “nagsalita sa atin sa mga huling araw na ito” ay “nagsalita sa atin
sa huli (katapusan) ng mga panahon (periodong) ito”.
Suriin naman natin ngayon, bakit hindi
mali na sabihin na ang ekspresyong “mga huling araw” ay tumutukoy sa panahong
malapit na ang Araw ng paghuhukom o tumutukoy din sa panahong “mga wakas ng
lupa”? Sa II Pedro 3:3 ay ganito ang mababasa:
II Pedro 3:3
“Na
maalaman muna ito, na SA MGA HULING ARAW ay magsisiparito ang mga manunuya na
may pagtuya, na magsisilakad ayon sa kanikanilang masasamang pita.” (Amin ang pagbibigay-diin)
Sa talatang ito ay ginamit ni Apostol
Pedro ang ekspresyong “mga huling araw.” Subalit, ang pagkakagamit ba ni
Apostol Pedro sa ekspresyong “mga huling araw” ay gaya ng pagkakagamit dito ni
Apostol Pablo sa Hebreo 1:1-2? Maliwanag na magkaiba. Ang binabanggit dito ni
Apostol Pedro ay ang panahong may magsisiparito na mga manunuya. Para malaman
natin kung anong panahon ang tinutukoy ni Apostol Pedro na “mga huling araw” na
may pariritong “manunuya” ay alamin natin kung ano ang kanilang tinutuya. Sa
kasunod na talata ay ganito ang mababasa:
II Pedro 3:4
“At
magsisipagsabi, Saan naroon ang pangako ng kaniyang pagparito? sapagka't, buhat
nang araw na mangatulog ang mga magulang, ay nangananatili ang lahat ng mga
bagay na gaya ng kalagayan nila mula nang pasimulan ang paglalang.”
Ang binabanggit ni Apostol Pedro na
“mga huling araw” ay ang panahong magsisiparito ang mga manunuya na
mangagsasabing “Saan naroon ang pangako
ng kaniyang pagparito?” Kung alin ang “pagparito” na tinutukoy na kanilang
tinutuya ay ipinaliwanag sa atin sa II Pedro 3:3-4 ng saling Magandang Balita
Biblia:
II Pedro 3:3-4 MB
“Una sa
lahat, dapat ninyong malamang sa mga huling araw ay lilibakin kayo at
pagtatawanan ng mga taong namumuhay ayon sa kanilang mahahalay na pita.
Sasabihin nila, ‘Si Cristo'y nangakong darating, hindi ba? Nasaan siya ngayon? Inabot na ng kamatayan ang ating mga magulang
ngunit wala pa ring pagbabago buhat nang lalangin ang mundong ito.”
Ang tinutuya ng mga manunuya na
nagsisiparito sa “mga huling araw” ay ang hindi pa pagdating ng Ikalawang
Pagparito ni Cristo. Kaya, ang tinutukoy ni Apostol Pedro na “mga huling araw”
ay ang panahong pagparito ng mga manunuya na tinutuya ang hindi pa pagdating ng
Ikalawang Pagparito ni Cristo, anupa’t ang panahong tinutukoy ay ang panahong
malapit na ang pagparito ni Cristo. Ukol sa pagsagot sa mga manunuya ay ganito
pa ang ipinahayag ni Apostol Pedo:
II Pedro 3:9-10
“Hindi
mapagpaliban ang Panginoon tungkol sa kaniyang pangako, na gaya ng
pagpapalibang ipinalalagay ng iba; kundi mapagpahinuhod sa inyo, na hindi niya
ibig na sinoman ay mapahamak, kundi ang lahat ay magsipagsisi. Datapuwa't
darating ang araw ng Panginoon na gaya ng magnanakaw; na ang sangkalangitan sa
araw na iyan ay mapaparam na kasabay ng malaking ugong, at ang mga bagay sa langit
ay mapupugnaw sa matinding init, at ang lupa at ang mga gawang nasa lupa ay
pawang masusunog.”
Kaya, hindi mali ang paggamit sa
ekspresyong “mga huling araw” na nangangahulugang “mga wakas ng lupa” o
panahong malapit na ang Ikalawang Pagparito ni Cristo sapagkat ginamit din ito
ni Apostol Pedro sa ganitong pakahulugan.
“MGA
HULING ARAW” NA ANG TINUTUKOY
AY
“MGA WAKAS NG LUPA”
Sa banggit na “Iglesia Ni Cristo sa
mga huling araw” at “Sugo ng Diyos sa mga huling araw,” ang tinutukoy ay
“Iglesia Ni Cristo at Sugo ng Diyos sa panahong malapit na ang Ikalawang Pagparito
ni Cristo.” Anupa’t, ang gamit dito ng ekspresyong “mga huling araw” ay kasing
kahulugan ng “mga wakas ng lupa” – ang panahong malapit na ang wakas, malapit
na ang Ikalawang Pagparito ng Panginoong Jesus. Ang paggamit dito ng
ekspresyong mga huling araw” ay gaya ng paggamit dito ni Apostol Pedro.
Mayroon nga bang “Sugo ng Diyos sa mga
wakas ng lupa” o “Sugo ng Diyos sa mga huling araw”? Sa Isaias 41:4 at 9-10 ay
ganito ang sinasabi:
Isaias 41:4 at 9-10
“Sinong
gumawa at yumari, na tumawag ng mga sali't saling lahi mula ng una? Akong
Panginoon, ang una, at kasama ng huli, ako nga…
“Ikaw na
aking hinawakan mula sa mga wakas ng lupa, at tinawag kita mula sa mga sulok
niyaon, at pinagsabihan kita, Ikaw ay aking lingkod, aking pinili ka at hindi
kita itinakuwil; Huwag kang matakot, sapagka't ako'y sumasaiyo; huwag kang
manglupaypay, sapagka't ako'y iyong Dios; aking palalakasin ka; oo, aking
tutulungan ka; oo, aking aalalayan ka ng kanang kamay ng aking katuwiran.”
Maliwanag na sinasabi ng Panginoong
Diyos sa talatang ating sinipi na Siya ay tumatawag mula nang una, na Siya rin
ang kasama ng “huli.” Ang tinutukoy na “huli” ay ang lingkod ng Diyos na
Kaniyang pinili, tinawag at hinawakan mula sa “mga wakas ng lupa.” Nagbigay ng
paliwanag ang Biblia kung kailan ang panahong “mga wakas ng lupa.” Ganito ang
sinasabi ng Panginoong Jesus sa Mateo 24:3 at 33:
Mateo 24:3 at 33
“At
samantalang siya'y nakaupo sa bundok ng mga Olivo, ay nagsilapit sa kaniya ng
bukod ang mga alagad, na nagsisipagsabi, Sabihin mo sa amin, kailan mangyayari
ang mga bagay na ito? at ano ang magiging tanda ng iyong pagparito, at ng
katapusan ng sanglibutan?...
“Gayon din
naman kayo, pagka nangakita ninyo ang lahat ng mga bagay na ito, ay talastasin
ninyo na siya'y malapit na, nasa mga pintuan nga.”
Ang panahong “mga wakas ng lupa” ay
ang panahong malapit na ang wakas. Nagbigay ang Panginoong Jesus na mga tanda
na kapag nakita ay talastasing “siya’y malapit na, nasa mga pintuan nga.” Ang
mga tandang ito ay ipinahayag din ng Panginoong Jesus:
Mateo 24:6-8
“At
mangakakarinig kayo ng mga digmaan at mga alingawngaw ng mga digmaan; ingatan
ninyo na huwag kayong magulumihanan: sapagka't kinakailangang ito'y mangyari
datapuwa't hindi pa ang wakas. Sapagka't magsisitindig ang bansa laban sa
bansa, at ang kaharian laban sa kaharian; at magkakagutom at lilindol sa iba't
ibang dako. 8Datapuwa't ang lahat ng mga bagay na ito ay siyang pasimula ng
kahirapan.”
Ang una sa mga tanda na nagbabadya na
ang panahon ay nasa “wakas ng lupa” na ay isang digmaan na aalingawngaw na
susundan ng isa pang digmaang kauri rin niya, bansa laban sa bansa at kaharian
laban sa kaharian, o ang tinutuoy ay isang digmaang pansanlibutan na susundan
ng isa pang digmaang pansanlibutan. Maging ang ibang mga nagsipagsalin ng
Biblia ay pinatutunayan na ang binabanggit sa Mateo 24:6-8 ay ang Unang
Digmaang Pansanlibutan na sumiklab noong Hulyo 27, 1914:
Mateo 24:6-8 fn. Last Days Bible
“Sinabi
ngayon ni Jesus sa Kaniyang mga tagasunod kung paano nila mahihinuha kapag ang
daigdig ay talagang pumapasok na sa pagsisimula ng panahon ng paghihirap...Ang
paglapit ng katapusan ng panahon ay kakikitaan ng ilang pangyayari sa daigdig
na nagyayari nang sabay-sabay. Ang mga pangyayaring iyon ay: 1. Maraming bansa
na tumitindig [o nag-aalsa] laban sa maraming ibang bansa 2. Mga kaharian na
tumitindig [o nag-aalsa] laban sa mga kaharian 3. Mga pagkakagutom 4. Mga
epidemya ng mga sakit 5. Mga lindol sa iba’t ibang dako. Sa Marcos kapitulo 13
ang salitang mga kaguluhan ay ginamit ng ating Panginoon sa halip sa halip na
mga epidemya ng mga sakit...Mga digmaan sa pagitan ng mga bansa, o kahit sa
pagitan ng mga kaharian, ay karaniwan at naging karaniwang pangyayari Itinala
ng kasaysayan ang mga pagkakagutom sa iba’t ibang panahon. Nagkaroon ng mga
panahon ng matitinding epidemya ng mga sakit, Nagkaroon ng mga paglindol sa
nakaraan, subalit lalong dumarami sa kasalukuyang panahon. Gayunman, sinasabi
ni Jesus sa Kaniyang mga alagadna naghihintay sa isang tiyak na anahonkung
kailan ang lahat ng mga pangyayari ito ay magiging kapansin-pansin nang
sabay-sabay. Ang kauna-unahan sa gayong panahon sa kasaysayan ng daigdig ay
naganap sa mga taon ng Unang Digmaang Pandaigdig (1914).” (Salin sa Pilipino mula wikang Ingles)
Samakatuwid, tunay na may Sugo ang
Diyos sa mga huling araw o sa panahong mga wakas ng lupa, sa panahong alapit na
ang wakas o ang Ikalawang Pagparito ni Cristo. At ayon sa Panginoong Jesus ay
may mga tanda na kapag nakita ay nasa panahon nang “mga wakas ng lupa,” na una
sa mga tandang ito ay ang Unang Digmaang Pansanlibutan na sumiklab noong Hulyo
27, 1914.
kawawa naman si Alfie Angeles, isa ito sa mga tanong nya na hindi daw nasagot. gayong may bukod na leksiyon dito...eto nga yon...kung nag tanong lang talaga siya...
ReplyDelete